Türk Eğitim Sen Nevşehir şube başkanı Tayfur Urgenç; Tunceli valisi Tuncay Sonel’in sosyal medya hesabından paylaştığı, Teröristlerden temizlenen Tunceli Pülümür dağına kahraman Mehmetçiklerimizin Şanlı bayrağımız çizmesi ve Atatürk’ün veciz sözü “Ne Mutlu Türk’üm Diyene!” yazısını yazması üzerine başlayan tartışmalarla ilgili Türkiye Cumhuriyeti’nin kuruluş felsefesini anlatan bir yazı kaleme alarak basın mensupları ile paylaştı.

Türkçülüğün anlamını kavrayamayanlar vatan toprakları, ülke bütünlüğü tehlikeye düşünce nerede bu milliyetçiler diye sorarlar. Tehlike bertaraf olunca istemezük.

Malum Sen’in genel başkan yardımcısı Türkçüler gününde açıklama yapmış. Türkçülük bölücülüktür. Demiş. Ne Mutlu …… Diyene! İfadesinde noktalı yere ne koyarsanız koyun onun bölücülüğünü yaparsınız. Irkçılık yapmış olursunuz babında açıklamada bulunmuş. Bunlar Türklerin düşmanından daha cahil, daha bilgisiz ve Türk tarihine daha düşmandır.

Türkiye'nin kuruluş sürecini kısaca analiz etmekte fayda var.

Osmanlı Devleti’nin çöküş sürecinde dört fikir akımı çöküşten kurtarmak için ortaya çıktı. 1-Ümmetçilik (İslamcılık) 2-Osmanlıcılık 3-Batıcılık (Garpçılık) 4-Türkçülük Bunlardan birincisi İslamcılık Arap çöllerine, ikincisi Osmanlıcılık Balkan dağlarına gömüldü. Garpçılık hala tartışma konusudur. Türkçülük ise Türkiye’nin kuruluşunda vücut bulmuştur.

Mondros’tan sonra Türkler ya vatanlarını koruyacaklar ya da kaderlerine razı olarak müstemleke bir yaşam süreceklerdi. Türk Milliyetçiliği duygusu ile hareket eden halk top yekün bir mücadele ile kutsal vatan topraklarının bir kısmını işgalden kurtarmışlardı. Bu millet savaşı kazandığı için milliyetçi olmadı. Türk Milliyetçisi oldukları için Türkiye’yi kurdular. İnşa ve imar ettiler.

Mustafa Kemal’in 10.Yıl nutkunda ifade ettiği “Ne Mutlu Türk’üm Diyene!” özdeyişi 21.yy’da Türklüğün uyanışını ve Milli Mücadelenin ruhunu ifade etmiştir. Yine Mustafa Kemal Atatürk’ün “Biz doğrudan doğruya milliyetperveriz ve Türk Milliyetçisiyiz.” İfadesi Milli Mücadelenin temelini oluşturmuş, Milli Mücadele Türk Milliyetçiliği düşüncesi ile kazanılmıştır.

Türk Milliyetçileri hiçbir zaman faşizan bir anlayışla hareket ederek Irkçılık yapmamışlardır. Düşmanlarının Türk Milletine yapıştıramadığı ırkçılık safsatasını üç beş siyaset bezirganı, sendikamsı, derneksi ve cemaatsi, yapı hiç yapıştıramaz. Herkes haddini de hukukunu da iyi bilecek.

Türkçülük düşüncesi belirli bir siyasi görüşe, mensup insanların fikri düşüncesi de değildir. Türkiye’de farklı düşünceye, mezhebe, millete mensup insanlar Türk Milliyetçisi olabilirler. Zira Ziya Gökalp Diyarbakırlıdır. Türkçülüğün Esasları adlı kitabın yazarıdır. Türkçülüğe kültürel bir hüviyet kazandırmıştır. İstiklal Marşımızın şairi Mehmet Akif Ersoy; İstiklal Marşı’nı milli bir heyecanla kaleme almıştır. Kahraman ırkıma bir gül; ne bu şiddet, bu celal? Kim ne derse desin Akif, muhafazakâr bir Türk Milliyetçisiydi.

Peki şimdi bazı sendika ve dernekler Türk’ten neden rahatsızlık duyuyorlar. Niçin Milli Mücadeleye karşı çıkan, Ülkemizin kurucusu Gazi Mustafa Kemal Atatürk’e karşı çıkan kişi ya da gruplarla anılıp onları destekliyorlar. Diyarbakır’da Şeyh Sait’e, Mersin’de İskilipli Atıf’a, Tokat’ta Mustafa Sabri’ye sahip çıkıyorlar da Milli Mücadele kahramanlarını hatırlamazlar.

Dün 1944’te bürokratik kadroları işgal eden materyalistler, bugün ise bürokrasiyi işgal eden paralel ve çemberimsi yapılar, çeteler Türkçüleri düşman olarak görüyorlar. Çünkü bir Türkçü devletten başka hiçbir grup ve yapıdan talimat almaz, sadakat duyduğu tek yer Türk Devletidir.

Dün tabutluklarda kimseye eyvallah etmeyen Türk Milliyetçilerinin bugün mevki, makam ve koltuk için kimseye eyvallahı olmaz. Tarihi not eder. Ne Mutlu Türk’üm Diyene! Sözünü Türk düşmanlarının yüzüne gururla haykırır. Mücadelesinin şerefini onurla çocuklarına emanet olarak bırakır.

Gururla, Ne Mutlu Türküm Diyene!