Işığım söndü

Karıcığım hoşçakal, ışığım azalıyor, Yanımda ölü arkadaşlarım.
Artık kömür kokulu ekmekler getiremeyeceğim sanırım.

Buraya kadarmış çocuklarım, Hoşçakalın, Hakkınızı Helal edin, anacığım, babacığım.
ışığım azalıyor, Hoşçakalın.

Üstüme değil içime çöken ocağın sessizliğinde tek tek seslerinizi duyuyorum, Yüzlerinizi görüyorum,
Işığım azalıyor, soluğum azalıyor, biliyorum, yavaş yavaş dünyanın kara kalbine gömülüyorum.
ışığım söndü, işte gidiyorum.

ah en çok da şimdi, bir bilseniz nasıl da bulutları, Ağaçları, Gökyüzünü özlüyorum.
Işığım söndü hoşçakalın; arkadaşlarım çoktan gitti; artık ben de gidiyorum;...